berjuta harap terpangku hampa
membisu di taman kesunyian
meratap usang dalam dada
enggan terbasuh putih keindahan
nalar nan jernih berasa keruh
sutera nan halus berasa kusut
deru derap terjamah gundah
di ruang sepi nan menghimpit
ingin merengkuh sebuah keindahan
namun cinta tak bertuan
selaksa jiwa beralur kesuraman
bernafas gundah dalam kesendirian
entah pada siapa kusandarkan cinta
kala hati tiada nan peduli
haruskah daku berlaku paksa
untuk keinginan cinta suci
sungguh ku meragu bimbang
terambang cinta tak bertuan
dalam sepi tak berujung
gundah hampakan segenap
pengharapan.